Moje 5 e-inspiracji od samego początku postanowiłam podzielić na pięć kategorii: 

• maluchy
• dzieci
• młodzież
• dorośli 
• rozwój osobisty i zawodowy nauczyciela​

Jeśli macie życzenie dowiedzieć się co zawarłam w każdej z nich, czytajcie dalej. 

Kiedy zaczynałam uczyć maluchy, nie napiszę ile lat temu, bo wyjdzie na jaw ile mam lat, a to wstyd ;), blogi naszych świetnych rodzimych blogerek nie były jeszcze popularne, a materiałów nie było tyle co teraz. Wtedy z pomocą przyszły mi amerykańskie mamy home-schoolerki. 

Home schooling, czyli edukacja domowa to popularna forma nauczania w Stanach Zjednoczonych, szacuje się, że około 2 mln. młodych Amerykanów nauczanych jest w domu. Stanowi to około 4% wszystkich uczniów. Kiedy to w Polsce uczniowie uczący się w systemie pozaszkolnym stanowią jedynie około 0,3%. Zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w naszym kraju edukacja domowa jest legalna i gwarantowana przez konstytucję. Więcej w tym temacie oraz o regulacjach prawnych przeczytacietu. 

Stroną, która najbardziej przypadła mi do gustu, i z której korzystałam najczęściej to: 3 DINOSAURS. Znajdziesz tam m.in. darmowe karty do druku spakowane w paczkach, przygotowane dla maluchów, ale też i starszych dzieciaków. 

Moimi ulubionymi zawsze były paczki świąteczne: aktualnie Boże Narodzenie, dostępnych macie tyle różnych kart pracy, że z wrażenia rozboli Was głowa, renifery, elfy, Mikołaj, kalendarz adwentowy, kolędy,  ale też  Jasełka, etc. WOW. Do tegoNowy Rok, Thanksgiving, Easter, Święto Patryka. Jednak to nie wszystko do tego są paczki tematyczne, np.trzy świnki, jabłka, piraci, historia Stanów, i jeszcze wszystkie pory roku, liczby, kształty, alfabet, matematyka, karty do kolorowania, ćwiczenia motoryki dużej, szlaczki, no wszystko, wszystko, co się da. Musicie to zobaczyć, tego aż się nie da opisać słowami. Ja kocham i szanuję pracę Cassie. <3 
​

Dzieci to żywioł, kochają ruch i wszystko, co z ruchem związane, dlatego kiedy odkryłam stronę GoNoodle zakochałam się w niej. Ta strona nie tylko propaguje działania ruchowe na lekcji, ale też MINDFULNESS, czyli uważność. O uważności pisałam więcej dla magazynu Horyzonty Anglistyki, był to temat numeru 3/2018, jest on w dostępie otwartym, więc każdy, kto ma życzenie może go przeczytać. Do czego bardzo zachęcam, a oto link. 

Moi młodsi uczniowie z klas 1-3 uwielbiali tańczyć do piosenek z pokazywaniem, i przyznam się Wam, że nie tylko Ci młodsi, starsi też, a i sama uwielbiam się do nich poruszać. 
Największym moim zdaniem hitem hitów jestMoose-Ta-Cha, i jak dla mnie wszystkie piosenki z pokazywaniem Pana Łosia. No zobaczcie sami! 
​

Kolejna inspiracja, e-inspiracja, jest dla nauczycieli uczących młodzież, choć nie tylko. Jest dość uniwersalna, a co więcej pisałam już o niej na swoim fanpage'u na FB Karolina Kępska Teacher Trainer, a także również w Horyzontach Anglistyki. Niestety tym razem linka nie jestem w stanie dołączyć, bo artykuł dopiero się ukaże w najnowszym grudniowym numerze. Tak więc, co to może być skoro tak chętnie się o tym rozpisuję tu i ówdzie? 
A jest to... TaDam! Wheel Decide. 
Mówi się, że fortuna kołem się toczy, ale nie tylko fortuna, kołem może toczyć się cała lekcja. Pisząc artykuł doliczyłam się 21 znanych mi zastosowań koła fortuny, zaczynając od zastosowań z zakresu integracji klasy i zarządzania zasobem uczniowskim, przez element pokoju zagadek, po poszczególne elementy lekcji: rozgrzewki, nauka słownictwa, praca nad umiejętnościami, etc. 

Pokój zagadek, czyli Escape Room to jedna z najszybciej rozwijających się technik pracy na zajęciach, wykorzystująca elementy gry, storytellingu, zagadek. Moda przyszła ze Stanów Zjednoczonych, wywodzi się też z gier komputerowych i od pewnego czasu doskonale zaklimatyzowała i zadomowiła się w naszych klasach. Jeśli chcecie poznać kilka z generatorów zagadek i tajnych kodów, których ja używam na zajęciach kliknijcie w zdjęcie poniżej lub sczytajcie kod QR prowadzący do mojego padleta, który z Waszą pomocą wciąż jest uzupełniany nowościami. DZIĘKUJĘ.

Najczęściej koła Wheel Decide używam do wybierania ucznia, który odpowie na moje pytanie lub coś zrobi na lekcji, ale to chyba najczęstszy sposób użycia, który nikogo nie zaskakuję. Z właśnie tego powodu, żeby jednak dać Wam coś nowego, podzielę się zupełnie innym jego wykorzystaniem, a mianowicie jako NAGRODA! :)

• Wheel Decide to "genialne narzędzie kiedy chcemy nagrodzić naszego ucznia lub całą klasę za dobrą pracę i uwagę na zajęciach. Wybierając nagrody typu ulubiona gra na podsumowanie zajęć, krótki filmik z YouTube, śpiewanie fajnej piosenki, sprawimy naszej klasie dużo przyjemności, a kiedy do tego wykorzystamy właśnie ich sugestie motywacja do pracy na kolejnych zajęciach będzie o wiele mocniejsza".

Poniżej zobaczcie sami jak takie koło nagród może wyglądać: 
​

Jak dorośli, to nic innego jak musi to być strona TED. Co poradzić, TEDy źródło genialnej inspiracji na wyższych poziomach językowych, ale też i na niższych, ponieważ te filmy, które przedstawiają ​IDEE WARTE PROPAGOWANIA można wyświetlać z napisami w różnych językach, w tym w języku oryginału i języku ojczystym. 
Najpopularniejszym TEDem wszechczasów jest mowa Kena Robinsona o szkołach zabijających kreatywność. Znacie? Wiem! No, ale cóż począć ten TED Talk do czwartku 29.11 do godziny 21:11 obejrzano 54,249,141 . 
​

O TEDach na swoim fanpage'u pisałam wielokrotnie. Używam ich zarówno na zajęciach z młodzieżą, czy (w moim przypadku raczej ostatnio młodszymi) dorosłymi: 
- BO są krótkie, a ja mogę je jeszcze pociąć, dzięki Edpuzzle (jeśli chcesz zobaczyć jak to robię, wejdźtu), ale też dzięki podręcznikom takim, jak najnowsza świeżynka mojego wydawnictwa Nowa Era, czyli My Perspectives; 
- BO wyciągając z nich wnioski uczę się sama i rozwijam moich uczniów; 
- BO uczę się uczyć i prezentować swoją wiedzę i doświadczenie; 
- BO uczę moich uczniów jak dzięki nim, biorąc przykład z najlepszych, prezentować siebie i swoje poglądy; 
- BO to źródło autentycznego języka wielu odmianach i w formie jakiej naprawdę się go używa;
- BO lubię :)  

Kolejną kategorią moich 5 e-inspiracji, już ostatnią z 5, jest rozwój nauczycieli, zarówno zawodowy, jak i osobisty. Tak naprawdę będą tu trzy strony, nie jedna, ale nawiązujące do jednej kategorii, czyli kursów. Nie umiałam się zdecydować, którą z platform wybrać, bo każda jest wartościowa: 

• EduMach to kursy dla nauczycieli, nauczycieli różnych przedmiotów, nie tylko języków, sa to bardzo wartościowe kursy internetowe w języku polskim. Dodatkowo można zapisać się na egzamin i dostać po każdym kursie certyfikat, tak potrzebny nam do awansu zawodowego nauczycieli
• Coursera i edX to platformy w języku angielskim, nieocenione źródło kursów wszelakich kursów dla nauczycieli, ale też i biznesu, dzięki którym możecie zdobyć nowe kwalifikacje i umiejętności. Podobnie jak w platformie EduMach można brać udział w kursie za darmo, a gdy chcemy otrzymać certyfikat musimy zdać egzamin i zrobić odpowiednią opłatę. 

Zachęcam Wam bardzo do korzystania i wyszukiwania dla siebie różnych ścieżek rozwoju osobistego i zawodowego, bo nigdy nie wiecie, gdzie zajdziecie. Life-long Learning oraz umiejętności adaptacji i szybkiego uczenia się to przecież jedne z najbardziej cenionych umiejętności XXIw. Dzięki nim zostałam nauczycielem, potem metodykiem, potem trenerem, dyrektorem metodycznym, a następnie marketingowcem, i sama nie wiem gdzie jeszcze dojdę, ale chcę dojść bardzo daleko... I tego Wam też życzę. :)

Źródła: 
Kępska, K. (2018) Wheel Decide, czyli 21  pomysłów na wykorzystanie koła Wheel Decide, w: "Horyzonty Anglistyki", 6/ 2018

Odwiedź koniecznie inne blogi: 

• Angielskie Bajanie - https://angielskiebajanie.pl/e-inspiracje-best-online-resources/
• AngSchool - https://angschool.weebly.com/angschool-blog/high-5-e-inspiracje-od-angschool
• angielski-one-to-one - https://angielski-one-to-one.blogspot.com/2018/11/high5-moje-e-inspiracje.html
• English Freak - https://www.englishfreak.pl/2018/12/e-inspiracje-czyli-5-inspirujacych.html
• Enjoy English - www.en-joyenglish.weebly.com/5-wartosciowych-stron-internetowych
• Head Full of Ideas - https://fullofideas.pl/2018/12/e-inspiracje/​
• Karolina Lubas blog - https://karolinalubas.pl/2018/12/01/high-five-internetowe-inspiracje/
• Let’s read in English - https://letsreadinenglish.wordpress.com/2018/12/01/e-inspiracje-czyli-5-miejsc-w-sieci-ktore-polecam/
• Londonopoly: https://londonopoly.blogspot.com/2018/11/e-inspiracje-czyli-5-fajnych-stron-z.html
• made by kate - http://www.made-by-kate.pl/2018/11/high-5-e-inspiracje-made-by-kate.html
• Małe duże - http://www.male-duze.pl/2018/11/5-inspirujacych-miejsc-w-sieci.html
• Pomysły przy tablicy - https://pomyslyprzytablicy.pl/2018/12/01/e-inspiracje/

Pamiętacie mój tekst o motywacji? Pisałam w nim o tym, że każda grupa wiekowa motywowana jest do nauki w inny sposób. Dla maluchów ważna jest pani, która jest miła i potrafi zaskoczyć ich ciekawymi technikami nauczania, np. grami i zabawami wspomagającymi naukę słownictwa, czy struktur. Dla nastolatków liczy się ich autonomia i wpływ na proces uczenia się i nauczania. Kiedy oddamy lekcję w ich ręcę i się zaangażują potrafią robić wspaniałe rzeczy. Dorośli??? Tym to już nic nie pomoże. ;) 
„Planning is essentially a thinking skill” pisze Scrivener (2005: 109), więc zanim rozpoczniemy jakikolwiek kurs językowy, czy lekcję, powinniśmy pomyśleć, co chcemy osiągnąć, jak chcemy to osiągnąć i jakie mamy warunki, aby to osiągnąć. Warunki te to nie tylko fakt posiadania tablicy interaktywnej czy dywanu w sali, to grupa wiekowa, jej motywacja i umiejętności kognitywne, do których musimy się dopasować. 
​​

PRZEDSZKOLAKI - słodziaki czy koszmar minionej lekcji? 
W zależności od podejścia, obranych metod i technik, praca z dzieciakami w wieku 2-5 może być albo koszmarem, albo przyjemnością. Wiem, bo sama nie zawsze byłam taka mądra jak teraz. Po studiach licencjackich poszłam do pracy do szkoły podstawowej. Mimo metodyki nauczania dzieci, którą na studiach zaliczyłam na 5.0, nie miałam zielonego pojęcia jak pracować z maluchami. Starałam się jak mogłam, ale lekcje z zerówką to był horror. Szybko zmieniłam pracę - to były złote czasy anglistów, a do uczenia maluchów wróciłam dopiero, gdy do tego dojrzałam będąc mamą. 
Aby pomóc innym, być może młodym, nauczycielom wypisałam kilka "MUST DOs" i kilka "MUST HAVEs" dopasowanych do charakterystyki rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym.
To one: 
- bądź miły, ale stanowczy, używaj prostych, nieskomplikowanych komend, powtarzaj je często, stosuj rytualne czynności - ta sama piosenka na powitanie, ta sama na pożegnanie, piosenka na czas sprzątania i na czas czytania książeczek, 
- maluchy uczą się przez naśladowanie, to takie "copy cats", więc demonstruj to, co mówisz, używaj gestów, tańca, mowy ciała, używaj technik TPR, czyli zabaw typu "Simon says", "Jump 5 times", piosenek jak "Head and shoulders", "The Wheels on the bus", "Ojciec Wirgiliusz" (nie wszyscy na świecie są anglistami). Do tego, zawsze kiedy uczycie o zwierzętach, wraz z dzieciakami udawajcie zwierzęta, kiedy o pojazdach pojazdy. Ruch, dźwięki, udawanie - to jest to!,
- często zmieniaj tempo i aktywności (zmieniaj też miejsce tych aktywności - piosenka, dywan; zabawa w kąciku; karty pracy przy biureczkach; raz stoją, raz siedzą, raz dziewczyny razem, a raz dziewczyna-chłopak-dziewczyna) - koncentracja przedszkolaków nie należy do najdłuższych (5, góra 10 minut to normalny czas koncentracji uwagi przedszkolaka, choć nam wydaje się to wyjątkowo krótko), i pamiętaj: jedno zadanie w jednym czasie!,
- bądź zabawny, wesoły, a nawet się czasami powygłupiaj - największą motywacją do nauki dla maluchów jest sympatia do pani, jeśli Cię polubią jesteś ich (to mnie zawsze ratowało!),
- dzieci w wieku przedszkolnym dopiero poznają przyczynowo-skutkowość, więc gry, które proponujesz na zajęciach muszą być proste i szybkie (co by się nie znudziły), ogranicz rywalizację do absolutnego minimum, przedszkolaki są bardzo egocentryczne, nie potrafią współpracować jako grupa, przegrana je demotywuje (a jak zaczną płakać, już jest po tobie - lekcji nie ma),
- maluchy lubią obrazki, gry i historyjki - używaj ich do woli, Penny Ur przypomina, że jeśli chcemy uczyć maluchy powinniśmy zacząć zbierać flasze, dużo, dużo wcześniej (1999: 131). 
Bez czego nie obejdziemy się ucząc przedszkolaki? 
- flasze i inne obrazki (z napisami do nauki globalnego czytanie lub bez)
- pacynka (dzieci utożsamiają się z ulubionym bohaterem)
- packi na muchy (<3 kocham!!!)
- papierowe kubki (do robienia wieży słówek, do chowania małych przedmiotów lub obrazów)
- kostki do gry
- piłka
- pudełko po butach (skrzynia skarbów, Hungry Monster, pralka)
patyczki do lodów
- kartki z dziurką 
- balony
- korki od butelek 
- kręgle (lub butelki).

WCZESNOSZKOLNIAKI - czy tu kiedyś będzie cisza?
Jednym z najważniejszych wymogów standardowej szkoły jest zachowanie ciszy i spokoju na lekcji. Wiadomow nauczycielowi pracuje się bardziej komfortowo w warunkach spokoju, bo i głowa mniej boli i gardło ;), ale... Czy dzieci potrafią uczyć się w ciszy? Wiek wczesnoszkolny to złoty wiek nauki języka, ale też zwiększony rozwój motoryki i sprawności młodego człowieka. Jednym zdanie, ich po prostu roznosi. Więc zamiast tłumić te emocje (, które stłumione wybuchną nam w twarz ze zdwojoną siłą) należy je wykorzystać. Energia i chłonność gąbki to jednak nie wszystko. Kto uczy od jakiegoś już czasu na pewno zauważył, że coś się zmieniło. 1o-15 lat temu dzieci jeszcze w klasie 4, czy 5 wciąż były dziećmi, a teraz nierzadko w 3 klasie szkoły podstawowej towarzystwo staje się strasznie poważne. Poruszają tematy życia, związków i innych jeszcze bardziej głupio w ich ustach brzmiących spraw. To najprawdziwsze nastolatki, tylko w skórze dziecka i o mózgu dziecka. Dlatego dzielę wczesnoszkolniaki na klasy 1-2 (wciąż słodziaki) i 3. 
Klasy 1-2: 
- sprawność motoryczna rośnie z dnia na dzień, techniki TPR wciąż mile widziane, jednak zadania mogą być coraz bardziej precyzyjne, a wyzwania trudniejsze,
- zaczynają współdziałać w grupach rówieśniczych, jednak Pani wciąż jest zarówno autorytetem, jak i przytulanką, kiedy lubią nauczyciela okazują to żywo i zaangażowaniem, korzystaj z tego, stwórz specjalną więź między Wami poprzez stworzony przez Was tajny język, mowę ciała, sekretne gesty rozumiane tylko przez Waszą grupę, 
- lubią gry i zabawy, kochają wygrywać, angażuj swoje dzieciaki w gry planszowe, gry grupowe, projekty edukacyjne, zgrywalizuj swoje zajęcia, nadawaj dzieciom odznaki, punkty itp. Pokaż im jak współpraca może pomóc im uzyskać większy cel,
- choć czas koncentracji wydłużył się znacznie, wciąż często zmieniaj aktywności i ich rodzaje,
- pamiętaj o klasowych rytuałach, dzieci potrzebują poczucia bezpieczeństwa, 
- próbują już czytać i pisać w swoim języku ojczystym, wykorzystaj ich ciekawość świata do nauki czytania i pisania w języku obcym, czytajcie globalnie, ale uczcie się też nauki czytania i wymowy poszczególnych głosek, sylab i wyrazów, 
- rytm i rym pomaga w nauczaniu, stosuj dryl językowy, rymowanki, wierszyki, rapy i piosenki, szczególnie wprowadzając struktury gramatyczne, 
- 6-7-latki żyją w świecie fantazji, wykorzystuj ten świat, aby nauczyć ich jak najwięcej, stosuj storytelling, czytanie bajek z pokazywanie, wszelkiego rodzaju role-plays, nie zapominaj o pacynce, to są już jej ostatnie podrygi w nauce języka - wykorzystaj ten czas dobrze :), 
- wizualia i realia - o nich nie można zapomnieć, dzięki nim dzieci postrzegają realność nauki języka, 
- wczesnoszkolniaki zaczynają rozumieć już przyczynowo-skutkowość, są w stanie wydedukować pewne struktury i formy, wykorzystaj to w nauce gramatyki, w opowiadaniu historii, pozwól im eksperymentować ze słowotwórstwem i rymem. ​

10-13 TWEENS ;) - znacie? 
'Tween' to neologizm, połączenie słów 'teen' (nastolatek) i 'between' (pomiędzy), bo to właśnie o takim wieku mowa tu będzie - wieku pomiędzy dzieciństwem, a nastolatkiem. Jak to mówi Urban Dictionary "too old for toys, too young for boys". Ciężko takim dogodzić, ale znając ich charakterystykę uczenia się i rozwoju będzie Wam łatwiej, tak więc: 
- w tym wieku zmienia się motywacja, sympatia do nauczyciela wciąż jest ważna, ale nie wzbudza już jej sama jego/ jej postawa, nie wystarczy być już tylko sympatycznym, trzeba się postarać i zainteresować ucznia przedmiotem, 
- pojawia się przewaga myślenia logicznego nad mechanicznym, wszystko jednak dokonuje się stopniowo, więc na początku najbezpieczniej jest przeplatać metody nauczania z klas 1-3 z metodami dla nastolatków np. wprowadzamy strukturę danego czasu, ale posiłkujemy się wizualizacją i mechanicznym ćwiczeniem struktury, czyli np. drylem językowym lub ćwiczeniami typu controlled practice, 
- to jest najwyższy czas na eksperymentowanie z językiem i oddanie władzy w ręce ludu - dzieci w tym wieku są bardzo ciekawe, zaangażowane potrafią góry przenosić, więc jeśli damy im autonomię w docieraniu do źródła wiedzy mile nas zaskoczą, my tym czasem przybieramy rolę mentora, doradcy i obserwatora, 
- nareszcie znaczenia nabierać zaczynają słowa "grupa", "drużyna". Wczesne nastolatki potrafią współpracować, więc wprowadzanie zajęć grupowych, czy w parach w końcu staje się zasadne, w dodatku powiedziałabym nawet bezpieczniejsze niż wyrywanie do odpowiedzi na forum klasy jednostki, 
- biorąc pod uwagę nabytą umiejętność logicznego myślenia i odkrycie przez wczesne nastolatki przyczynowo-skutkowości możemy również zacząć powoli wprowadzać wszystkie zadania typu problem-solving, aby umiejętność tą rozwijać i wzmacniać
- nawiązując jeszcze do gramatyki (jestem gramaświrem przepraszam) starajcie się za każdym razem znaleźć jej kontekst, niech nie będzie ona na lekcji celem samym w sobie (Temat: Present Simple) niech będzie środkiem do większego celu, najlepiej o znaczeniu bliskim dla młodszego, czy straszego nastolatka (Temat: What's your day like?). 

​NASTOLATKI - entuzjaści czy obiboki? 
Nastolatkowie, szczególnie Ci późniejsi, czyli licealiści to grupa wiekowa, która wie czego chce, uczą się, bo lubią, uczą się, bo muszą, albo nie uczą się wcale. Ich możliwości poznawcze są już ukształtowane, dlatego trzeba korzystać z tego, co potrafią. Aby Wasza współpraca (tak, tak, współpraca) dobrze się układała weźcie pod uwagę: 
- oddawaj odpowiedzialność za proces nauczania w ręcę uczniów kiedy to tylko możliwe - jednym z czynników motywujących stają się treści nauczania, Komorowska (2002) przypomina, że postawienie na zbyt infantylne treści może spowodować natychmiastowe zniechęcenie i bierność (str. 35), 
- zwracaj się do uczniów z prośbą o feedback (informację zwrotną) o sposobie uczenia i celach nauczania - nastolatkowie są już dojrzali intelektualnie i mają już swoje preferencje naukowe, 
- zachęcaj do pracy zespołowej - aspekt społeczny jest jednym z najważniejszych części życia nastolatków, 
- doceniaj ich starania, akceptuj błędy i wzmacniaj ich mocne strony - nastolatkowie są bardzo wrażliwi, ale wciąż najlepiej uczą się przez doświadczenie, 
- krytyczne myślenie i rozumienie ciągów zdarzeń jest już na tyle rozwinięte, że należy wykorzystywać je w nauczaniu umiejętności zintegrowanych: wyszukiwanie głębszego sensu, wyjaśnianie zagadnień, symulacje, rozwiązywanie problemów, gry logiczne typu mafia, to tylko niektóre z propozycji, 
- technologia jest ich środowiskiem naturalnym, poruszają się w niej z łatwością i lekkością, nie wykorzystywanie jej byłoby zbrodnią (!!!), 
- w tym wieku uczniowie bardzo chcą imponować innym, akceptacja grupy rówieśniczej jest niezwykle ważna, więc sami też traktujcie uczniów z szacunkiem, zwracajcie się do nich po imieniu, często organizujcie zajęcia językowo-integracyjne. 

DOROŚLI - trudny orzech do zgryzienia, jak nie połamać zębów? 
Osoby dorosłe będące na różnych stanowiskach pracy to grupa najtrudniejsza do zmotywowania do nauki języka, ich umiejętności motoryczne i kognitywne są w pełni rozwinięte, są dojrzali emocjonalnie, intelektualnie i społecznie, a mimo wszystko i tak z nimi najgorzej. 
Dorosłych charakteryzują następujące cechy: 
- mają słomiany zapał
- chcą natychmiastowych efektów
- wstydzą się innych bardziej niż kiedykolwiek
- boją się krytyki
- są niesystematyczni i niedyspozycyjni
Mając na uwadzę tą charakterystykę najistotniejszym jest, aby nasz kurs zaczął się od jasno postawionych celów, z wyraźnym ilościowym przelicznikiem (cele SMART), pamiętajcie też o powtórce, podobnie jak w przypadku najmłodszych dzieci, ciągłe powtórki z cofnięciem się nawet o kilka tygodni wstecz nie ograniczają, a wręcz przeciwnie dają większe szansę na sukces uczniom nawet nie uczęszczającym na zajęcia odpowiednio regularnie. Ucząc dorosłych potrzebny jest fun, bo nic tak nie motywuje jak dobra zabawa w grupie przyjaciół. Jeśli nie uczymy na kursie, a na zajęciach indywidualnych sami musimy zadbać o atmosferę przyjaźni (wielu moich dorosłych uczniów do tej pory jest w gronie moich najlepszych przyjaciół), niech Wasze konwersacje będą pogawędką znajomych, niekoniecznie formalnym dialogiem. Błędy poprawiajcie z dużą dozą delikatności, najlepiej z opóźnieniem, analizując wspólnie wypowiedź, pozwólcie uczniom na samoocenę. Osobiście bardzo podoba mi się kolejna sugestia Komorowskiej, a żeby pozwolić dorosłym uczniom na wcielanie się w role na zajęciach z języka, co ułatwia im pozbycie się zahamowań, które często dorośli napotykają ucząc się języków obcych (2002: 37). Ta niemoc w wyduszeniu z siebie słowa - o matko! Sama przeżyłam to niedawno, a myślałby kto, że jestem takim mądrym filologiem, do tego metodykiem. Teraz przynajmniej wiem jak czują się moi uczniowie, i to sądzę jest najlepszym podsumowaniem: żeby być dobrym nauczycielem trzeba spojrzeć na swoje nauczanie oczami swoich uczniów i zadać sobie najważniejsze pytanie:
"Czy ja (w tym wieku lub w tej sytuacji) chciałbym, żeby mnie tak uczono???"



Źródełka: 
Komorowska, H.: Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka edukacyjna, Warszawa 2002
Scrivener, J.: Learning Teaching, Macmillan Education, Oxford 2005
Ur, P.: A Course in Language Teaching, Cambridge University Press, Cambridge 1999